Aşk affeder mi, hem de her şeyi?

En büyük kalp kırgınlıklarının sebebi olmuş hep en büyük aşklar. Çünkü en çok canınızı en sevdiğiniz acıtabiliyor bu hayatta.

Eminim içine düşenler hep aynı şeyi hissetmiştir. Bizim ki hiç bitmeyecek! Ve bir gün bir kurşun gibi bir acı söz kalbinizi delip geçtiğinde öldüğünüzü bile anlayamıyorsunuz. Acısı sonradan çıkacak ve öyle bir süre gelip geçecek türden olmayacak. Günler, aylar, yıllar ve belki de hiç bitmeyecek.

Tutku ne kadar büyük ise yaşanabilecek öfkede o kadar büyük oluyor. Hatta öfke öylesine gözlerinizi ve zihninizi karartıyor ki, kiminle kavga halinde olduğunuzu unutturuyor size. Sanki o değilmiş gibi her şeyi uğrunda yakıp yıktığınız, yıkabileceğiniz...

Zaman her zaman ki törpülemeye devam ediyor elbette. Her duyguyu ince ince ve nihayetinde olması gereken en doğal haline getiriyor. Geriye kalan tortulara baktığınızda öfkenizin kaynağının aslında aşkınızın gücü olduğunu görüyorsunuz. Ve affediyorsunuz! Tüm hatalara rağmen, sizi neyle kırmış olursa olsun, size nasıl bir haksızlık yapmış olursa olsun. Biliyorsunuz ki o ana geri dönme şansınız olsa O'da öyle davranmayacak ve bu yaşananlar bir daha yaşanmayacak.

Bence aşk her şeyi affedebilir. Bunun tek yolu var, gururdan vazgeçmek. Aşkın tek ve tek düşmanı var gurur! Affetmek aşkta kaybetmek değildir, aksine O'na daha çok bağlanmak ve sahip çıkmaktır.

Ben affettim...